Pers

‘Wanneer een jeugdboekenschrijfster uitpakt met een geslaagde roman voor volwassenen, dan hoort dat groot nieuws te zijn. Kathleen Vereecken zet in de eerste bladzijden van Haar drie zussen op de achterbank van een gezinsauto en stuurt hen naar de Costa Brava voor een gezinsvakantie met fatale afloop, een drama dat heerlijk laconiek wordt gebracht, zodat de klap des te harder aankomt. Vakwerk van de bovenste plank.’
(Marijke Arijs in het jaaroverzicht van De Standaard der Letteren)

‘… Een boeiende en overtuigende roman… Soms sprookjesachtig, en andere keren weer bitter realistisch, geeft Vereecken een beeld van onze condition humaine.’
(Marnix Verplancke in Knack Focus)

‘In dit boek roemen we de psychologische overtuigingskracht, en de filosofische en literaire gelaagdheid, die nooit ten koste gaat van de plot. … Een verhaal dat tot leven komt in geuren en kleuren, maar dat je evengoed bestookt met pijnlijke scènes en filosofische vragen.’
(juryverslag Boekenleeuw)

‘Vereecken schrijft enorm sfeervol, ze spint je in met haar gevoelige taal en delicate behandeling van emoties. Ze schrijft fraai en genuanceerd, met zorgvuldig gekozen details, waardoor zowel verhaal als personages tot leven komen.’
(Ed Franck in De Standaard)

‘… sober, sfeervol en fijngevoelig.’
(Nordbayerisches Kurier)

‘Vereecken heeft een talent haar hoofdpersonen met gevoel, maar zonder overdreven sentimenten zo te beschrijven dat je ze niet snel vergeet.’
(Selma Niewold in De Volkskrant)
‘Wie ooit gegrepen werd door de kleurige portretten, de historische decors en de beeldrijke taal in het werk van Kathleen Vereecken, zal niet aarzelen om Ik denk dat het liefde was open te slaan. Na de laatste bladzijde volgt een mooie beloning: het gevoel van een intense leeservaring.’

(Jet Marchau, De Leeswelp)

‘Deze historische roman is een pareltje van vertelkunst.’
(Ilse Trimborn, Pluizer)

‘Vereecken hanteert een suggestieve, zintuiglijke stijl. Bij het lezen ruik je bijna de lijkengeur van het kerkhof en voel je haast de modder en het vuil in de straten aan je voeten. Het is een meeslepend verhaal dat je nog dagen na de lectuur ervan bezighoudt.”
(Anita Wuestenberg in De Bond)

‘Ik denk dat het liefde was is een bijzondere jeugdroman, verteld in woorden en zinnen van het fijnste kristal.’
(Veerle Vanden Bosch in De Standaard)